PAST EVENTS

Met de expositie 'Spring in autumn' belicht Wencke de transformaties in de natuur die door de seizoenen heen steeds duidelijker merkbaar zijn. Het schept verschillende gevoelens van verwarring maar ook vindingrijkheid, overlevingskracht en ontzag voor alles wat de natuur ons brengt en geeft.Haar schilderijen tonen de menselijke figuur in relatie tot de natuur in deze bijzondere tijd.

Omdat grootse kunst niet altijd groot moet zijn, organiseert WG Galerie in samenwerking met de vzw FiKVA in 2024 een internationale wedstrijd voor hedendaagse realistische kunst op miniatuurformaat - "MiniARTures". De finalisten van deze wedstrijd tonen we daarna in WG Galerie. Meer informatie en een "open call" volgt op de websites en in de nieuwsbrieven van WG Galerie en FiKVA later dit jaar.

Francien Krieg, an oil painter of more than two decades, has embarked on a bold exploration of the convergence between traditional art and AI. Her solo exhibition showcases a collection of figurative oil paintings and AI animated artworks, exploring the complex themes of aging and the beauty of the fragility of life. Through her works, she challenges us to see beyond the physical and embrace the intricacy and wonder of the human experience. 

Gevluchten, mensen die buitengesloten worden, de ‘underdog’, kortom: ‘de vreemde ander’ die niet gekozen heeft voor vijandige omstandigheden die haar/zijn leven ernstig belemmeren of bedreigen, is het onderwerp van Amsterdamse realist Wim Heldens. Zijn doeken ensceneren op symbolische wijze de situaties die zijn betrokkenheid oproepen, en vertellen ieder hun eigen verhaal, prikkelen de fantasie, roepen zowel vragen als antwoorden op. De ‘vreemdeling’, de ‘ander’, wordt op die manier ook de muse van de kunstenaar, die wil laten zien hoe die ander feitelijk niet van ons verschilt: wat de mensen verbindt: de liefde voor het universeel-menselijke, zit dieper dan de verschillen.

John Borstlap

Wat doe je als de wereld zoals je die altijd gekend hebt, verdwijnt?  Tanya Atanasova werd geboren in Bulgarije, toen dat land nog een communistische dictatuur was. Als tiener maakte ze mee hoe haar land door een diepe crisis ging. In de wilde chaos van post-communistisch Bulgarije studeerde ze als kunstenares aan de academie van Sofia. Het was uiteindelijk de liefde voor de grote meesters van de schilderkunst die haar naar Antwerpen leidde.

Een bijzondere duo-expo in WG Galerie: Yvonne Heemskerk en Erik van Elven. Twee kunstenaars (bekend van het tv programma “Sterren op het doek”) met een eigen stijl en toets maar met een sterke synergie. Imprealisten noemen ze zichzelf, tussen klassiek realisme en impressionisme in. Allebei maken ze verhalende schilderijen in olieverf. Realistisch maar met een losse, zichtbare toets. Werken waar je lang naar blijft kijken omdat er steeds iets nieuws in te vinden is, verhalen van alle tijden…

Erik van de Beek is in 1971 geboren in Renkum, Gelderland. Van 1990 tot 1995 volgt Erik de opleiding Autonome kunst aan de Constantijn Huijgens Academie in Kampen. Momenteel heeft hij zijn atelier in Nijmegen. Erik heeft een passie voor de kunst en tegelijkertijd ligt hierin ook een voortdurend gevecht besloten. Een gevecht met de verf, met zijn onderwerpen, zijn inspiratiebron en met zichzelf. Hij schildert altijd iets nieuws, iets anders. Het is een blijvende uitdaging. Het kunstenaarschap is voor hem een constante zoektocht naar perfectie.

Zoran Arizanovic was born in 1972 in Yugoslavia. He studied painting at Academy of Fine Arts in Ljubljana, and received a Master in Fine Arts degree in 2005. He worked professionally as VFX artist on films and games in UK and in Germany. Currently he lives and teaches in Breda, The Netherlands.

Op jonge leeftijd maakt Dick van Heerde (1954) al zijn eerste olieverfschilderij. Eind jaren 1970 werkte hij mee aan de restauratie van de orgelluiken van de Nieuwe Kerk in Amsterdam, en dit leerde hem de fascinerende techniek die door de 17e-eeuwse schilders werd toegepast. Later blijkt dit voor Dick een belangrijke inspiratiebron te zijn. Medio jaren 80 richtte Dick zich volledig op het werken als zelfstandig kunstenaar, met eerst een grote aandacht voor de wildlife in de natuur van Europese landen. Enkele jaren later reist hij naar Tanzania en wordt overdonderd door de natuur die hij daar ziet. Hij blijft deze regio bezoeken en zijn fascinatie voor Afrika is duidelijk in een deel van zijn oeuvre terug te vinden. Met zijn werk behoort Dick al weer vele jaren ook internationaal gezien tot de toonaangevende realistische dierschilders.

Als je erover nadenkt is het werkelijk absurd vandaag nog een afbeelding te maken, een afbeelding van de mens bijvoorbeeld met verf….. maar dan plotseling lijkt het nog meer absurd dat niet te doen. Ik vrees dus dat ik mijn verlangens moet volgen.’ -WILLEM DE KOONING- 

Al op jonge leeftijd werd ik gegrepen door tekenen en schilderen. Mijn opa leerde mij perspectief-tekenen toen ik zes jaar oud was en er ging echt een wereld voor mij open. Vanaf toen was ik verslaafd aan wat later kunst bleek te zijn. Het principe dat als je vormpjes, streepjes en vlekjes goed naast en over elkaar schildert er een illusie van de werkelijkheid kan ontstaan is fascinerend. 

De emotie lonkt en ligt op straat, en in de openbare ruimte. Ons gedrag, ons instinct is dan naar buiten gericht, naar de ander waar we ons mee verhouden, bewust of onbewust.

Dit gedrag zegt iets over onszelf en lijkt universeel en daardoor zijn wij net als de ander een mens met herkenbare of onverwachte emoties.Het vastleggen van het gedrag en emoties is via de straatfotografie het domein van Michel Verhoef. Deze vorm van fotografie gaat verder dan alleen de straat maar omvat ook de openbare ruimte waar de mens contact kan maken met zijn medemens.

Unieke expositie van de WG Galerie cursisten.

In deze periode zal de WG gallery gesloten zijn ivm een verbouwing.

Carolien heeft een diepe passie voor het schilderen van de mens. De mens boeit en ontroert haar. Met veel liefde en aandacht schildert zij de portretten. Op zoek naar een sprekende gelijkenis, maar ook naar een diepere laag van de geportretteerde. Naast het uitbundige kleurgebruik zoekt zij naar rust in haar schilderijen, zodat er harmonie en een serene uitstraling ontstaat.

Ralf Heynen (Tegelen,1978) laat zich vooral inspireren door de interactie van het model en de omgeving. Hij probeert zijn modellen al schilderend tot leven te laten komen en hen in een positie van rust en contemplatie af te beelden. Het lijkt de figuren in zijn schilderijen allemaal niet te deren wat er om hen heen gebeurt. Ze bevinden zich in hun eigen gedachtenwereld en communiceren niet direct met de betrachter. Hij werkt graag met verfijnde stoffen en gecompliceerde patronen in een vervallen omgeving. Ralf kiest vaak modellen die iets mysterieus hebben in hun voorkomen.

Voor Rogier Willems (1969) is ieder portret dat hij schildert opnieuw een verkenning van de mogelijkheden van de verf en de eigenheid van zijn model. Een zoektocht teneinde een schilderij te maken dat tot je spreekt en dit over honderd jaar ook nog doet. Om het leven te vertalen en een waarachtige ontmoeting teweeg te brengen.  Staart de persoon wezenloos voor zich uit of heeft hij diepzinnige gedachten? Een naar binnen gekeerde blik laat je als kijker in het ongewisse. Dát dubbelzinnige moment wil Willems treffen. Het moment dat je naar binnen gezogen wordt in de gedachtewereld van de geportretteerde en in je eigen hoofd gaat zitten. 

Dora Carpentier, Kim van den Enden en Wilma Geerts zijn alle drie vrouwelijke portretschilders woonachtig in Dordrecht. Ieder met een eigen benadering van het portret, maar omarmen samen het realisme. Deze unieke expositie geeft een mooi beeld van de Hedendaagse Portretkunst in Dordrecht.

When I came to Holland to live there, I decided to abandon the concept of space and the descriptive painting that I was doing in South America under the tropic of Capricorn. In this way I was able to concentrate my pictorial searches on the form, on the delicacy of Dutch light and the incorporation of the possibilities offered by a digital camera and the computer. First it was a pocket camera, with only about 6 megapixels of resolution and that I had bought to photograph my newborn daughter. The everyday, the interior and especially The Portrait were enough for me to establish the dialogue between the pictorial tradition and the digital age. 

Sinds haar vroege jeugd is Suus Suiker artistiek erg gedreven. Als kind tekende en schilderde ze al veel. Na haar studie aan de Haagse kunstacademie is ze zelfstandig in de kunst verder gegaan. De eerste jaren schilderde ze vooral met acrylverf op doek, in het magisch realistische genre. Pas sinds enige jaren heeft ze het roer omgegooid. Ze heeft haar oude medium en genre volledig losgelaten en is zich gaan bekwamen in de encaustische mixed-media schilderkunst (schilderen met gepigmenteerde warme bijenwas) gecombineerd met inkt, krijt en olieverf. Florale motieven, bloemen en takken, natuurlijke structuren en spiegelingen vormen haar thema. Het genre kan worden getypeerd als ‘hedendaags impressionisme’.

Dinie Boogaart. De thema's zijn klassiek: het portret, het naakt, het landschap en het stilleven.

De schilderijen van Dinie Boogaart hebben ruimte nodig en het zijn niet alleen de formaten die daarbij een rol spelen. Het zijn vooral de prachtige, warme, contrastrijke en sprankelende kleuren en heldere lichtpartijen die haar krachtig aangezette figuren zo naar voren laten komen, waardoor zij bezit nemen van de omgeving. Deze gloedvolle kleuren worden bereikt door steeds glacerende lagen over elkaar aan te brengen. Zij maakt veel gebruik van complementaire kleurcontrasten. Kleur, licht en clair-obscur zijn de belangrijkste beeldbepalende elementen. Een schilderij van Boogaart ontstaat vanuit een zeer directe betrokkenheid met het onderwerp.

Martijn Versteeg is een realistisch kunstenaar, gericht op grafiet en houtskool op papier. Zijn tekeningen zijn conceptueel en gevormd uit emotie. Ondanks dat alle kunstwerken uniek zijn, is zijn werk sterk herkenbaar door de typische techniek met sterke contrasten en bijzondere realistische weergaven.Zijn realistische stijl is gevormd door de perfectionisme die de kunstenaar zoekt. De weg naar perfectie is een weg van precisie wat obligaat is aan Martijn Versteeg.  

In mijn werk schilder ik mensen in een hedendaagse omgeving. Vanwege mijn grote interesse in oude kunst heb ik in mijn achterhoofd vaak kunstwerken uit het verleden. In een werk kan een zachte echo van de Mona Lisa, het meisje met de parel, of de Egyptische buste van Nefertete zitten. Uiteindelijk wil ik dat de werkstukken op een prettige manier gedateerd raken, zodat iemand in 2050 kan zien en aanvoelen hoe het leven, of het levensgevoel van 2019 of 2020 was, als deze tijd al lang weer vervlogen is.  

Mart de Brouwer (1955) is zowel nationaal als internationaal veel in beeld en is vooral bekend om zijn bijzondere en vernieuwende muurobjecten. Deze wandobjecten behandelt hij via een geheel eigen ontwikkeld procédé. Zo werkt hij met hout dat hij een verweerd uiterlijk geeft en vervolgens behandelt hij het met wederom zelfontwikkelde verftechnieken. De kunstwerken van Mart variëren van hout in zijn puurste vorm, met uitgebrande voorstelling, tot ingelegde, gepuzzelde objecten waarin hij kleur toepast met zelfgemaakte verf.

NOSTALGISCH LICHT
Een van de typische stijlkenmerken van Ewa’s werk, is het nostalgische, bijna Rembrandtiaanse licht. Ewa is steeds op zoek naar deze nostalgie omdat — zoals ze zelf zegt — 'deze nostalgische sfeer mij een bepaalde mate van rust geeft in deze steeds sneller en hectischer wordende wereld. Ik hoop dat dit hetzelfde effect
heeft op degene die naar mijn beelden kijkt’. Vandaag de dag is ook de nabewerking van een beeld een belangrijk onderdeel van 'de eigen signatuur'. Dit is er de reden van dat Ewa haar eigen filters ontwikkelt in Photoshop. In de constante drang zichzelf te ontwikkelen — zonder daarbij verstrikt te raken in een strikt afgebakende stijl — zet Ewa haar ziel en zintuigen open om te worden geinspireerd. Een oude film of schilderij... het kan zomaar lichtjes doen gaan branden die dan vertaald worden naar een beeld met Ewa signatuur.
Ewa Cwikla | 2019

Roos van der Vliet (1985, Dordrecht) studeerde in 2009 af aan ArtEZ hogeschool voor de kunsten Arnhem richting Fine Art, en is sindsdien werkzaam als beeldend kunstenaar. 
Ze is voornamelijk bekend geworden met haar portretten waarbij gezichten zijn gewikkeld in haar, en slechts de ogen vrij worden gelaten. Haar schilderstijl laat zich het beste omschrijven als hyperrealistisch, al is dat voor haar eerder een middel dan het doel. Naar eigen zeggen is het belangrijkste thema in haar werk de contradictie tussen het verlangen om gezien te worden door de wereld en de drang om ons er juist aan te willen onttrekken. De overweldiging van het leven zelf en de immense wereld met al haar bewoners waar wij zonder handleiding op worden gezet vormt de rode draad in al haar werk. Door zo dicht op de huid van haar onderwerp te zitten en de realiteit te reproduceren, lijkt ze op dit alles meer grip te krijgen.

The work of Wim Heldens occupies an individual place in the contemporary art scene of the Netherlands. Understanding that the re-emergence of realist art as a counter movement to modernism was opening-up new perspectives, and realising that his main interest was the human condition and life as it unfolded around him, he quickly discovered that his talents could best develop in the portrait genre and the context of ordinary life, thereby picking-up an old Dutch tradition. But although much of his technique is traditional, the imagery is contemporary, and it is in this combination of the ‘old’ and the ‘new’ that Heldens found his originality.

John Borstlap

Uit de catalogus van Arie Wols “Excentrieke einzelgänger”
“Creativiteit is als water, het is altijd in beweging”, is een citaat dat ik tegen kom in een oude notitie. Is het een uitspraak van Wols? (1945-1998) Die aldoor in beweging is en scheppend en schilderderd het ene werk na het andere maakt. Met grote variëteit. Met zelfspot soms, ijdelheid ook. Met een ideeënrijkdom die tot fraaie, maar bizarre landschappen leidt. (Citaat Gertjan Kleinpaste)

Wat is de achterliggende reden van de enorme hoeveelheid zelfportretten, was hij zo ijdel, kwam hij tot zelfonderzoek, zocht hij zelfbevestiging? (Citaat Marianne Gravendeel)

’Het licht is wat ik schilder, zonder licht zijn er geen vormen waarneembaar’
Portretschilder Marco Krauwinkel (1980, Dordrecht) studeerde aan de Pedagogisch Technische Hogeschool en heeft jaren als docent gewerkt. Zijn fascinatie voor het schilderen van portretten is ontstaan in 2014 tijdens een bezoek aan het Rijksmuseum Amsterdam. Zoals hij zelf zegt: ‘ Ik werd gegrepen door de illusie van een levend mens dat weergegeven is op doek.’ Hij is autodidact en laat zich inspireren door de ‘oude meesters’ uit de 17e eeuw. Zijn werk kenmerkt zich door het sterke licht-donker contrast en het zachte sfumato effect in zijn portretten. 

Hij schildert zijn werk in olieverf met sobere kleuren en beperkt palet volgens de traditionele 17e -eeuwse schildertechniek. Beginnend met een imprimatur zet hij vervolgens zijn portretten in grisaille op het doek, als laatste gaan er kleurlagen overheen en past hij glaceertechnieken toe.

Jan Teunissen is in belangrijke mate autodidact en zijn werk, stilleven-schilderijen in olieverf op paneel, kenmerkt zich door een hoog realiteitsgehalte en veelal enigszins mystieke, clair-obscurachtige sfeer. Stillevens met afbeeldingen van gebruiksvoorwerpen en etenswaar zoals brood en fruit.  Zo levensecht, en in principe ook niet groter dan in het echt, zijn de voorstellingen van deze schilder dat ze opmerkingen en waarderingen oproepen zoals:  “zo echt dat je er zo in zou happen”, “je kunt haast ruiken om welk fruit het gaat” of “er kan elk moment een worm uit die peren kruipen”.

De werken van Jan Teunissen; naast stillevens ook, bloemen, portretten en overig, genieten meer en meer aandacht en aftrek zowel nationaal als internationaal, te noemen zijn o.a.: Nieuw-Zeeland, Rusland, Qatar, India, Frankrijk, Italië, Hongkong en Taiwan.

In deze recente werken schildert Collar voor het eerst een boslandschap en voert de kijker mee naar een fascinerende lichtplek. In Revanche staan twee meisjes in ‘schijnwerperlicht’ binnen een omringende groenheid, die met grote precisie is geschilderd. Het is de plek waar de actie is en waar je met je blik wordt ingetrokken. Dit zorgt voor een gevoel van suspense. 
De twee schilderijen appelleren aan zijn eerdere werken met jonge mensen en zijn dochters als onderwerp. Toch is er iets drastisch veranderd. De ruimtelijkheid met een bos en een keur aan groen blad als achtergrond, is mee gaan doen. Collar geeft met dit bospodium de beschouwer direct toegang tot een sprookjesachtige verbeelding. Revanche is daarnaast ook verbonden met een actueel nieuwsbericht, namelijk dat de wolf naar Nederland komt. Naar aanleiding van deze actualiteit kwam hij tot het sprookje van Roodkapje. Hij plaatste het tafereel in het Rotterdamse Kralingse bos, waar zijn dochters de taekwondosport beoefenen. Roodkapje is geen bang meisje en zoekt dapper, weerbaar en zelfbewust haar weg in de donkere wereld. 

‘Ik bekijk het leven door een kader, ik wil graag vasthouden wat me ontroert.’
 
Zijn belangrijkste inspiratiebronnen zijn de mens en de verf zelf. Dat materiaal en zijn gevoel voor intensiteit zorgen voor een vorm van schilderkunst die uitblinkt in zeggenschap.
De Lange schildert het liefst in acryl. Onderwerpen kiest hij uit het gewone leven: mensen, dagelijkse taferelen, een gesloopt pand, af en toe een stilleven. De laatste jaren ontstaat een drang om binnen zijn realisme de fantasie de vrije loop te laten gaan. Een ontwikkeling die ook weer spannend en intrigerend werk oplevert.

Beeldend Kunstenaar Ivo Winnubst (1950 Amsterdam) kent de laatste jaren een fascinatie voor het Andere Portret. Hij genoot zijn opleiding aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam (1972 tot 1977) en kreeg daar o.a. les van gerenommeerde docenten/kunstenaars als Piet Klaasse en Herman Gordijn. Piet Klaasse bracht hem het begrip omtrent de kracht van de lijn bij en Herman Gordijn leerde hem het karakter en de uitstraling van de te portretteren persoon vast te leggen in de traditionele olieverftechnieken met behulp van glacering en withoging. Het geleerde van deze twee ‘kunstwijzen’ heeft lang gesudderd binnen het oeuvre en kent pas de laatste jaren een verrassende en gedurfde uitingsvorm: ‘Het Moment”.

Kleuren en vormen, bij voorkeur bloemen en planten leiden tot monumentaal werk wat aandacht trekt. Werkt in olieverf op canvas of linnen. Ook monumentale tekeningen in houtskool en graphiet op papier.

The tiresome journey of colour that doesn’t know if it wants to be paint, or if it needs to escape….

Na haar opleiding aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten te Den Haag heeft Suus Suiker gedurende de afgelopen twintig jaar voornamelijk schilderijen gemaakt in acrylverf op linnen en tekeningen in grafietpotlood. Daarna is ze zich meer toe gaan leggen op werken in gemengde techniek (mixed media), waarbij ze diverse materialen en technieken combineert.
In haar nieuwste serie 'Symbiose' en 'Droomland' gebruikt ze als medium pigment, inkt, olieverf en bijenwas, soms gecombineerd met fotografie. Het werk kan worden getypeerd als hedendaags impressionisme. Haar serie ‘Pinned!’ betreft werk in inkt en verf op papier gecombineerd met ijzerwaren of ander restmateriaal. Voor Suus is het doel belangrijker dan het middel. Het doel is het creëren van een wereld die een zekere poëzie in zich draagt en waarin alle elementen samen een verhaal vertellen. Sterk en toch kwetsbaar.

“I think and do photography as a painter. My paintings begins where the photo ends”

De portretten tonen dat Collars hoofd, hart en hand op een goede wijze samenwerken.  Hij brengt zijn idee van het mens-zijn over, zoals hij dat ook in zijn films en foto’s doet. Veel kunstenaars houden zich hiermee bezig, maar wat hem onderscheidt is dat hij dat doet met vernieuwende schilderijen die herinneren aan de schoonheid van de klassieken. Met zijn vaktechnische soevereiniteit en de intense psychologische geladenheid is hij dan ook een waardevolle aanvulling voor het huidige Hedendaags Realisme.

​

​Drs Greet Hamming, 2012

Kenmerkend aan zijn vrij werk is dat het vrijwel enkel tronies omvat. Dit heeft als primaire reden zoals hij zegt: “Ieder mens is mooi, simpelweg om wie het is. Hoe anders kun je dit vertalen, dan door het te tekenen. Het idee om dit op groot formaat en precisie in detail te baseren, is mijn toevoeging aan de persoon in elk portret.” met deze gedachten zijn onder andere: Anny, Joy, Vlaams, Robijn en Veens gemaakt.

Zijn schilderijen zijn figuratief, vaak is realisme de basis van zijn doeken. Toch is Brekelmans niet zozeer een realist maar eerder een impressionist te noemen. De kunstenaar werkt afwisselend in acrylverf of olieverf op doek of paneel, de formaten van zijn schilderijen variëren van klein tot groot. De materiaalkeuze is vaak afhankelijk van het onderwerp van zijn schilderijen. De verf wordt spontaan en soms expressief met penselen of met het paletmes aangebracht. Door zijn kenmerkende schilderijstijl ogen zijn schilderijen dynamisch. Zijn kleurpalet is overwegend helder te noemen. Dorus klampt zich niet vast aan steeds hetzelfde thema maar werkt aan uiteenlopende onderwerpen. Terugkerende thema’s zijn bijvoorbeeld mensen, kinderen, dieren, strand en zee, beweging, stilleven, dans, sport en portret.

In het kader van het jaar van Mondriaan zal Jos Verheugen zijn werk

Vrij naar Mondriaan exposeren.